Sinds drie weken forens ik vier dagen per week tussen Nijmegen en Utrecht. In die drie weken ben ik het fenomeen stiltecoupé gaan waarderen. Vooral 's ochtends als ik niet teveel drukte aan mijn kop moet hebben, is het prettig om lekker in stilte mijn krantje te kunnen lezen.
In De Pers las ik vorige week een artikel over de stiltecoupé. Herkenbaar. Wanneer spreek je mensen aan op hun geluid? Een paar jaar geleden zat ik met twee bekenden in een stiltecoupé (wat toen nog een nieuw fenomeen was), en we voerden een gesprek op normale toon. Een mevrouw leunde over de stoel heen en verzocht ons onvriendelijk om ergens anders te gaan zitten. Destijds vond ik dat overdreven, maar ik kan het me nu wel beter voorstellen.
Gisteren stapte een mevrouw in de trein met een kindje van een jaar of twee. Ze ging gelukkig in de eersteklas stiltecoupé zitten, en ik hoorde door de deur af en toe wat gekraai. De trein was bepaald niet vol. Zou ik, als ze bij mij in de coupé was gaan zitten, gezegd hebben: "Mevrouw, dit is een stiltecoupé hoor"? Ergens denk ik van niet.
4 opmerkingen:
Ik had het artikel ook gezien. Ik word ook wel boos als mensen zich niet aan de stilteregels in de stiltecoupé houden; ben namelijk behoorlijk geluidsintolerant. Pas zat er iemand triomfantelijk zeer onsmakelijk snoep te eten. Zo smerig om te zien dat ik ff in een andere coupé ben gaan zitten. Strict genomen deed de meneer namelijk niets fout.....
Een iPod wil ook wel eens helpen (dan heb je nl. je eigen herrie/ rustgevende muziek op je hoofd). Maar goed, meestal is het toch wel stil in de stiltecoupé (mn in de spits, dat stond toch ook in de Pers?)
In de ochtenspits zeker. Van de week zat ik in de avondspits ook in een stiltecoupé en toen werd er beduidend meer lawaai gemaakt!
Hoi Leendert-Jan,
leuk dat je er weer blogt!
Iedereen heeft zo zijn trein-ervaringen. Ik ben vorige week op weg naar A'dam ergens anders gaan zitten omdat ik omringd werd door een groep jongens die geen zin zonder ... en ... konden uitspreken. Deze week hebben we vast zelf voor overlast gezorgd als vrolijk kletsende collega's op ons team-uitje naar Beeld en Geluid.
@Karin, ik neem wel aan dat jullie niet in een stiltecoupé waren gaan zitten. Was het leuk? *Knarsetand dat ik dat uitje niet meer mee kon maken*
Een reactie posten