Mijn oud-collega aka Werner Buschbaum schreef op zijn 23dingen-blog (dat hij helaas heeft opgeheven) dat het handige van web 2.0-toepassingen was dat ze niet kapot kunnen, net als Tonka-speelgoedautootjes. Ik vind dat nog steeds een leuke vergelijking. Deze week moest ik daar twee keer aan denken. Op het NVB-congres bij Dick Rijken, die iedereen aanmoedigde op gebruik te maken van de media die je ter beschikking staan en niet bang te zijn: als het niet werkt neem je iets anders.
Ook bij het bericht van Edwin Mijnsbergen over de website van het Brooklyn Museum moest ik hier aan denken. Hij heeft gelijk: de manier waarop dit museum gebruik maakt van sociale media is een voorbeeld voor culturele organisaties. Ze hebben daar begrepen dat je niet bang moet zijn om dingen gewoon te proberen om je boodschap uit te dragen. En dat doen ze bijzonder knap: ze maken je nieuwsgierig naar de collectie en laten jou als bezoeker zien dat ze niet alleen een kunstcollectie zijn, maar midden in de gemeenschap staan. In Foursquare bijvoorbeeld heb ik me nooit verdiept, maar wat is dat leuk! Prachtige manieren om jezelf in de kijker te plaatsen, en kapot kan het inderdaad niet.
Soms denk ik wel dat bibliotheken en andere culturele instellingen bang zijn dat het publiek niet meer komt als je het teveel online biedt. Het Brooklyn Museum bewijst voor mij het tegendeel. Ik krijg juist erg veel zin om, als ik ooit in de buurt ben, juist naar het Brooklyn Museum toe te gaan.
foto: Wally Gobetz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten