Altijd rollen de golven door...

Gisteren schreef ik "het stopt natuurlijk niet hier". Vandaag lees ik op ZBDigitaal en Wowter over Google Wave. Ontwikkeld door Google Australië, is Google Wave volgens één van de ontwikkelaars "what email would look like if it were invented today".

Wave moet een nieuw model worden voor online communicatie en samenwerken. In de eerste fase die nu in de kinderschoenen staat schijnt al verbazingwekkend veel mogelijk te zijn, zoals met 4 mensen simultaan aan documenten werken, foto's delen, groepsberichtjes rondsturen en reageren op één zinnetje uit de mail die je hebt gehad. Met andere woorden: wie weet vervangt het over een tijdje wel een flink aantal van de Dingen die wij net hebben geleerd. Ik heb niet de hele presentatie bekeken want die duurt wel heel lang, maar dit artikel is wel erg interessant om even te lezen.
Fijn steekje onder water: Google Wave draait volgens Google al op "moderne browsers", o.a. Firefox, maar niet op Internet Explorer...

We zijn nooit uitgeleerd!

De finish!

Aan het eind van de tocht door de 23 Dingen! Hoewel veel mensen blij zullen zijn dat het erop zit, vind ik het eigenlijk best jammer. Want het waren leuke maanden. Soms inderdaad wist ik ook niet helemaal waar ik de tijd vandaan moest halen, en sommige Dingen waren echt niet interessant. Toch vind ik het erg leerzaam en vooral ook erg leuk om te doen.

Ik zeg nou wel "aan het eind van de tocht", maar het stopt natuurlijk niet hier. De grote waarde van de cursus is voor mij geweest het kennismaken, aftasten, rondkijken. Dat heeft me geprikkeld en over drempels heen geholpen. Ik had van veel web 2.0-dingen al wel gehoord, maar had nog niet helemaal door waar de klepel hing. Door de cursus heb ik in elk geval een begin kunnen maken met ontdekken; een stap die ik anders veel minder makkelijk had gezet.

Mijn favoriete dingen waren RSS, bloggen, social bookmarking en sociale netwerken. RSS was echt iets waarvan ik al had gehoord maar nooit iets mee gedaan, en waar ik ook het nut niet zo van zag. Nu gebruik ik het veel, want wát een fijne tool om informatie binnen te krijgen. Het bloggen is ook goed bevallen. Ik begon hier nogal aarzelend mee (zie mijn allereerste post), maar ik heb de smaak wel te pakken. Mijn voornemen is om dit blog ook op een bepaalde manier te laten voortleven. Ik deel de mening van sommigen niet, dat het vooral een tool is voor mensen die menen dat ze van alles en nog wat met de rest van de wereld moeten delen. Je kunt er goede informatie op een toegankelijke manier mee overdragen, en door er af en toe iets heel anders tussen te zetten maak je het ook nog eens spannend om te lezen. En als ze niet willen, dan lezen ze dat toch niet?

Delicious heeft inmiddels al een prima toepassing gekregen op onze site, en ik ben erg benieuwd hoe zich dat verder ontwikkelt. Wat we met sociale netwerken moeten is me nog niet helemaal duidelijk. Maar ook daar geldt weer: van tevoren was ik huiverig om ermee te beginnen, en nu veel meer nieuwsgierig naar wat we ermee kunnen.

Eigenlijk geldt dat voor veel Dingen: vóór deze cursus haalde ik mijn schouders op over bloggen, Flickr en Twitter. Nu heb ik het in ieder geval allemaal geprobeerd, weet ik min of meer hoe het werkt, en kan ik bewust kijken wat ik er verder mee wil. Dat vind ik een verrijking voor mijn vak als informatiespecialist. En ook voor mijn organisatie: ik heb al mijn collega's druk bezig gezien, met wisselend enthousiasme, en allemaal hun eigen meningen vormend. Dat vond ik heel stimulerend.

23 Dingen was voor mij: snuffelen, voelen, ruiken, proeven... spannend!

Screencasts

De laatste maanden heb ik ook in een werkgroep gezeten voor het ontwikkelen van een lesprogramma informatievaardigheden. Omdat we bij deze lessen veel gebruik willen maken van visuele middelen, heb ik me daarbij al in screencasting verdiept. Daarbij heb ik geknutseld met Wink, met ScreenToaster, en met Camtasia Studio. Het idee is om instructiemateriaal te maken met screencasts, bijvoorbeeld uitleg van onze catalogus, website, PiCarta en WorldCat.

Ik heb nu geen microfoon tot mijn beschikking, en zonder geluid is een screencast maar saai. Daarom maak ik er nu geen, maar verwijs graag naar het fraaie kleine screencastje dat mijn collega Spinnebep heeft gemaakt. Gelukkig hebben we haar gevraagd om mee te werken aan het maken van de screencasts voor ons lesprogramma, want ze kan er wat van!

Je kunt met een screencast heel leuk op het scherm inzichtelijk maken wat je precies moet doen, en daarom vind ik ze zo geschikt voor uitleg van bijvoorbeeld je catalogus. Nu doen we dat nog in de introductielessen voor eerstejaarsstudenten. Ik zou er zelf erg voor zijn als we dat in de toekomst vervangen door screencasts, want zelf vind het veelal verspilde energie om een groep ongeïnspireerde studenten de catalogus te demonstreren in zo'n les. Met een screencast kunnen ze daar lekker op hun eigen moment en in hun eigen tempo naar kijken, terwijl ik in een les toch echt interessantere dingen kan vertellen.

Tijdens het knutselen viel me wel op dat je met aardig wat rekening moet houden: beweeg je cursor niet te snel maar ook niet te langzaam, klik niet te snel, praat niet te snel. Benoem aan het begin je leerdoelen, herhaal die aan het eind. Maak er een kort lesje op film van.

Bibliotheek 2.0

De sociale kant van web 2.0 is me al goed duidelijk geworden in in de afgelopen dingen. Op Bibliotheek 2.0 had ik me al aangemeld, al heb ik er tot dusver nog niet zoveel mee gedaan. Het spreekt me wel erg aan dat collega-bibliothekers met elkaar zo bezig zijn. Mijn carrière is natuurlijk nog niet zo lang, maar toch heb ik het idee dat interbibliothecaire contacten zich vroeger vooral afspeelden op management- en directieniveau. Nu vormen mensen van alle lagen in de branche een community waar ze ideeën kunnen uitwisselen.

Naast sociaal valt me een andere eigenschap van web 2.0 en bibliotheek 2.0 op: het is actief. Ik lees dit bijvoorbeeld in dit artikel van Michael Stephens. Dezelfde gedachte in deze presentatie van Wouter Gerritsma. Je zoekt je collega's op in een Ning. Je gaat ook naar je klant toe en bent actief in het klaarzetten en verspreiden van je informatie.

Op zich heeft de bibliotheek altijd die functie gehad. Ik vind het dan ook meer een ontwikkeling dan een radicale verandering: de wereld draait snel en wij draaien mee. Op sommige terreinen wat sneller, op andere weer wat langzamer. En als je dat kunt samenvatten in de noemers sociaal en actief: mooi toch?

Sociale bibliotheekcatalogi

Visueel vind ik de Aquabrowser van de OBA erg mooi. Handig ook. Alhoewel, als ik zoek naar boeken van Halldór Laxness linkt hij ook naar het Portugese woord falador en krijg ik daarmee een link naar Braziliaanse cd's. Verder van IJsland kun je toch bijna niet geraken.
Ook een beetje vreemd dat iemand aan de beschrijving van zijn boek Onafhankelijke mensen de tag "mormonen" heeft gehangen, terwijl er geen mormoon te bespeuren is in dit hele, toch vrij omvangrijke, boek. En dan de tag "indrukwekkend", die uiteraard aan alle boeken van Khaled Hosseini hangt. Maar ook aan één van Carry Slee, dat ook nog de tag "beste boek ever" heeft.

Ik kan me best voorstellen dat mensen zich hieraan ergeren. Toch vind ik dit best wat hebben. Naast mooi om te zien is de Aquabrowser erg gebruikersvriendelijk. Mensen houden ervan om geleid te worden door hun zoektocht en suggesties aangereikt te krijgen. Het zelf taggen maakt de catalogus ook veel toegankelijker, en nu mensen steeds meer gewend raken aan het ordenen van hun informatie zullen ze dit zeker kunnen waarderen.

Daarnaast vind ik My Discoveries en een account zoals bij WorldCat erg handig. Een soort Delicious, maar dan met boeken. Hoe vaak krijgen we niet mensen aan de balie die vragen of ze kunnen terugzien wat ze ooit hebben geleend, of die op zoek zijn naar "dat groene boek"? Laat ze hun eigen historie maken en iedereen is blij.

Muziek in sociaal netwerk

Dit vind ik een wat vreemd ding. We doen hier niet zoveel met muziek, dus ontgaat me het nut voor ons in de Studiecentra een beetje. Daarnaast vind ik Last.fm eigenlijk maar een onding. In eerste instantie had ik zelf een account aangemaakt, maar daar kun je niet zoveel mee als je niet betaalt. Dat heb ik dus weer opgeheven, en een playlist gemaakt in het 23dingen-account. Ik vind het toevoegen van nummers redelijk gaan. Jammer alleen dat je niet alle nummers erin kunt zetten; ze zijn in ieder geval niet allemaal af te spelen. Het sociale aspect erbij is leuk: je kunt goed doorsurfen naar andere interessante muziek en lekker rondsnuffelen. Er staat veel informatie in en ook heel actueel.
Ook jammer dat ik geen widget kan maken van mijn eigen playlist om in mijn blog te zetten. Bij Grooveshark kan dat wel. Daar dus ook een playlist gemaakt en die gewidget. Grooveshark heeft ook weer zijn nadelen: werkt een beetje omslachtig en er zitten volgens mij minder bestanden in dan in Last.fm. Maar alles werkt wel. De widget is alleen wel traag.
Tja, wat we ermee moeten... ik denk dat het voor een muziekbibliotheek wel interessant is. En de structuur is aardig, een leuk voorbeeld voor sociale netwerken. Maar ik raak er niet heel erg door geïnspireerd.